Ελεύθερος από συμβάσεις, ο Νικολάου απορρίπτει το παραστατικό του έργο και την ανάγκη απεικόνισης των φυσικών πραγμάτων, όπως ίσως θα όφειλε σε ένα πορτρέτο – παραγγελία. Βλέπει τον ζωγράφο από μια σκοπιά περισσότερο απομακρυσμένη από τα ακαδημαϊκά καθιερωμένα μέσα κι έτσι μας αποκαλύπτεται. Είναι ένα «βιογραφικό» έργο του καλλιτέχνη που επιχειρεί να τον πιάσει σε μια στιγμή χαλάρωσης, με το τσιγάρο στο χέρι.

Μαζί με άλλους σημαντικούς καλλιτέχνες όπως οι Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας (πρόεδρος), Γιάννης Τσαρούχης και Γιάννης Μόραλης (αντιπρόεδροι), Λιλή Αρλιώτη (γραμματέας), διετέλεσε ταμίας στην καλλιτεχνική ομάδα «Αρμός».